به سلامتی و میمنت کارلوس کرش پرتقالی سرمربی تیم ملی ایران شد.
این مربی کارکشته که کارنامه قابل قبولی دارد قرار است تا پایان جام جهانی 2012 سرمربی تیم ملی ما باشد. همچنین قرار است کادر دستیاران او کار سرمربیگری تیم ملی امید را هم انجام دهند.
اینکه یک مربی قوی با یک کادر مجرب را انتخاب کرده اند کاری بس نکو و پسندیده است اما آیا مشکل فوتبال ما همین بود؟ آیا ما با این تصمیم به جام جهانی 2012 برزیل صعود کردیم و آیا از حالا طعم صعود به دور دوم این جام را زیر زبانمان مزه مزه میکنیم؟ همانطور که اکثر کارشناسان فوتبال طی چند روز گذشته گفتند مشکل این فوتبال سرمربی تیم نبود مشکل تیم در زیر ساختهای فوتبال ماست که متاسفانه ای کارشناسان هم فقط به طور کلی و غیر شفاف به آن اشاره میکنند. آیا بهتر نیست به جای کلی گویی مو شکافی کرده و راه حل ارایه دهیم؟
شاید بهتر بود بجای انتخاب کارلوس کرش فدراسیون به باشگاه ها کمک میکرد تا موارد ذیل را در باشگاه خود انجام دهند:
1. انتخاب مربی بازیکن ساز برای تیم نوجوانان چه خارجی و چه ایرانی.
2. انتخاب یک تیم استعداد یابی که برانامه ریزی کرده و هر هفته به چند نقطه ایران سفر کرده و بچه های بین 10 تا 15 سال را شناسایی و انتخاب کنند نه اینکه با اختصاص یک اتاق در باشگاه سالی یک سفر انجام داده و بقیه بازیکنها را بر اساس سفارش و آشنایی انتخاب کنند!!
3. عقد قراردادهای بلند مدت در جهت تامین منافع باشگاه طی سالهای آینده.
4. احداث یک کمپ یا مدرسه فوتبال شبانه روزی که این بازیکنان را به آنجا انتقال دهند تا ضمن آموزش فوتبال بطور حرفه ای همزمان دروس معمولی خود را نیز طی کنند.
5. پس 2 یا 3 سال که این بازیکنان آموزش های ابتدایی و کلاسیک را دیدند (که میتوان جهت بهتر برگزار کردن آن از کشورهای اروپایی الگو برداری کنند) آنها را وارد تیمهای پایه خود کرده تا تجربه بازیهای رسمی را هم بدست آورند.
6. پس از چند سال و رشد این بازیکنان آنها را به تیمهای اصلی خود انتقال دهند.
اما فواید این کار:
1. پرورش بازیکنان مورد نیاز تیم اصلی بدون پرداخت هزینه های هنگفت.
2. انتقال بازیکنان نخبه پس از چهره شدن به باشگاه های دیگر و درآمد زایی بالا
بطور مثال شاید هزینه اسکان و آموزش یک بازیکن طی 3 یا چهار سال 10 تا 15 میلیون تومان باشد اما با فروش یک بازیکن (مثلا با قیمت 500 میلیون تومان) باشگاه سود بالایی دریافت خواهد کرد.همچنین اگر در نظر بگیریم که یک باشگاه 50 بازیکن را انتخاب کرده و آموزش دهد و 20 بازیکن را برای تیمهای خود استفاده کرده و 5 نفر از آنها را با قیمتی مثلا 300 میلیون تومان به فروش برساند هم سود بالایی را به جیب زده است و هم بازیکن های مورد نیاز خود را بدون نیاز به پرداخت وجهی در اختیار خواهد داشت. اگر فروش بین المملی هم انجام گیرد که چه بهتر!!
3. تامین پشتوانه تیم ملی در تمام سطوح و رده ها.
4. بین المللی شدن تیم باشگاهی و رشد سطح لیگ کشور.
استفاده باشگاه ها از سرمایه گذاران بخش خصوصی نیز میتواند کمک بزرگی باشد. البته نه به آن صورتی که حسین هدایتی سرمایه گذاری کرد!!
در آخر یادآوری میگردد که اگر باشگاهی شبیه منچستر یونایتد بازیکنی شبیه رونی یا گیگز یا اسکولز را در اختیار داشته همه با رعایت اصول ساده بالاست وگرنه آنها جادوگری نمیکنند! ایراد کار ما این است که طرح و برنامه خوب میدهیم اما زمان اجرای برنامه بسیار ضعیف عمل کرده و پا را از حیطه کاری خود بیرون میگذاریم.
پیام آخر: ای کاش من یک باشگاه داشتم!!!
نظرات شما عزیزان:
|
منوي اصلي
تبادل لینک هوشمند 
نويسنده: 